പൂത്താലി
- ചെറുകഥ
താഴെ എത്തിയിട്ട് മെസ്സേജ് അയക്കാം അപ്പൊ വന്നാല് മതി ഗിരീഷു ഫോണ് വച്ചു.ബൈക്ക് സ്റ്റാര്ട്ട് ചെയ്തു.രാജലക്ഷ്മിയുടെ യുടെ കുറേ നാളത്തെ ആഗ്രഹം ആയിരുന്നു കുറിഞ്ഞിമലയുടെ മുകളിലേക്ക് ബൈക്കിനു പിറകില് ഇരുന്നു ഒരു യാത്ര പോണം ഭാര്യ ഇന്ന് വൈകിയേ വരൂ, ഓഫീസില് നിന്നും കുറച്ചു നേരത്തെ ഇറങ്ങി.
താഴെ എത്തി മെസ്സേജ് അയച്ചു. രാജലക്ഷ്മി മുകളിലത്തെ ഫ്ലാറ്റില് നിന്നും ഓടി വന്നു. കുറെ കാലത്തിനു ശേഷമാണ് അവളെ കാണുന്നത് കാലം ചില വെളുത്ത വരകള് വരച്ചതല്ലാതെ അവള്ക്കു വല്ല്യ മാറ്റമൊന്നും ഇല്ല കുറച്ചുകൂടി സുന്ദരിയായത് പോലെ തോന്നി.മുഖം പാതി തട്ടം കൊണ്ട് മറച്ചിരുന്നു...
എന്നാല് പോവാം.ഊട് വഴിയിലൂടെ പോകാം ഇല്ലെങ്കില് ആരെങ്കിലും തിരിച്ചറിഞ്ഞാലോ..
ഗിരിഷ് ഊട് വഴികളിലൂടെ ബൈക്ക് പായിച്ചു...രാവനേശ്വരത്തും ഇതുപോലുള്ള വഴികളാണ്...ഒരുദിവസം ഞാനും ഗിരീഷും സാഹിത്യ സമാജത്തിനു അലങ്കരിക്കാന് പൂപറിക്കാന് ഇതുപോലെയുള്ള ഊട് വഴിയിലൂടെ പോയി നടന്നു നടന്നു അവസാനം ഞങ്ങള് ഒരു പുഴയ്ക്കരികില് എത്തി അവിടുന്നാണ് ഗിരിഷ് എനിക്ക് പൂത്താലി പറിച്ചു തന്നത്..ആ പൂത്താലികൊണ്ട് ഒരു മാല ഇട്ടു തന്നത്.. അവസാനം ബെല്ലടിക്കാനുള്ള സമയമാകുമ്പോള് ഓടി കിതച്ചുകൊണ്ട് ക്ലാസ്സില് കയറിയത്..ഇ തെരുവുകള്ക്കും ഇപ്പൊ പൂത്താലിയുടെ സുഗന്ധമാണ്.. രാവനേശ്വരത്തും തെരുവ് പോലെത്തന്നെ.. പഴയപോലെ ജനതിരക്കുകളില് അലിഞ്ഞു കടകള്തോറും കയറി ഇറങ്ങി ഇനി ഒരിക്കലും അവിടേക്ക് പോകാന് പറ്റില്ല....
എന്താ രാജി ഇപ്പൊ പെട്ടെന്നൊരു പൂതി..
എനിക്ക് ഒരു മനുഷ്യന് ആണെന്ന് എന്നെ തന്നെ ബോധിപ്പിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.... ഇല്ലാതെ പറ്റില്ല ഗിരിഷ്
രാജലക്ഷ്മി അറിയപ്പെടുന്ന നര്ത്തകിയായിരുന്നു..കല്യാണം കഴിഞ്ഞപ്പോള് പിന്നെ ഒന്നിനും പോയില്ല... ഭര്ത്താവിനു ബിസിസിനസ് ആണ് അങ്ങ് ഗള്ഫിലും ആഫ്രിക്കയിലും കുറെകമ്പനികള് പിന്നെ പുതിയ പുതിയ ചര്ച്ചകള് അങ്ങനെ...അങ്ങനെ.. .കുറെ ആരാധകരുടെയും ആള്ക്കാരുടെയും നടുവില് നിന്നുപെട്ടെന്നൊരു ദിവസം ഒറ്റപെട്ടത് പോലെ
ഇപ്പൊ എവിടെയാ ഉള്ളത്
കെനിയയില് ആണെന്നാണ് പറഞ്ഞത്
മം..
ഗിരിഷ് ഊട് വഴികളിലൂടെ ബൈക്ക് പായിച്ചു...വഴികള് അവസാനിക്കുന്നിടത്ത് കുത്തനെയുള്ള കയറ്റമാണ് അത് കയറി ഇറങ്ങിയാല് പിന്നെ കുറിഞ്ഞിമലയിലേക്കുള്ള വഴിയായി.. കാഴ്ചകള് കണ്ട് ഒരു മായികലോകതെത്തിയപോലെ തോന്നി.കോടമഞ്ഞ് കുറിഞ്ഞി മലയെ തഴുകി കൊണ്ട് കടന്നു പോയി..കോടമഞ്ഞു ഓടിവന്ന് കുറിഞ്ഞിമലയെ കെട്ടിപിടിച്ചത് പോലെ രാജലക്ഷ്മിക്ക് തോന്നി...
മുകളില് എത്തി ബൈക്ക് പാര്ക്ക് ചെയ്തു..താഴേക്ക് നോക്കിയാല് പരന്നു കിടക്കുന്ന ചെറിയ ചെറിയ വെളിച്ചങ്ങള്..കുറെ ചെറിയ ചെറിയ ജീവിതങ്ങള്...എങ്കിലും ജീവിതം ഉണ്ടല്ലോ ..രാജലക്ഷ്മി നെടുവീര്പ്പിട്ടു.
നിനക്ക് തിരിച്ചുപോണ്ടേ ഗിരിഷ് ..എനിക്ക് തിരിച്ചു പോകാന് തോന്നുന്നില്ല ..
ആയ്യോ..അങ്ങനെ പറയല്ലേ എനിക്ക് തിരിച്ചു പോണം..വീട്ടില് അവള് കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടാവും...ഇല്ലെങ്കില് ഞാന് ഇരുന്നേനെ..എത്ര സമയവും...
ഒരു തണുത്ത കാറ്റ് അവളെ തഴുകികൊണ്ട് കടന്നു പോയി..ഈ തണുത്ത കാറ്റില് കുറെ സമയം ഇരിക്കാന് തോന്നുന്നു ഗിരിഷ്
ഗിരിഷ് നിസ്സഹായതയുടെ ഒരു ചിരി ചിരിച്ചു
എനിക്ക് നിന്ടെ ചില തോന്ന്യവാസത്തിന് കൂട്ട് നില്ക്കാനേ പറ്റൂ രാജി..
രാജി ഒന്നുംമിണ്ടിയില്ല അവള്ക്കറിയാം അത് എന്നാലും...
നമുക്ക് പോകാം ഇരുട്ടായി തുടങ്ങുന്നു ഗിരിഷ് പറഞ്ഞു
പോകാം ഗിരിഷ് ..ഇങ്ങനെ ചില നല്ല നിമിഷങള് സമ്മാനിച്ചതിന് നന്ദി പറഞ്ഞു ചെറുതാക്കുന്നില്ല...
ഗിരിഷ് ബൈക്ക് സ്റ്റാര്ട്ട് ചെയ്തു....
തിരിച്ചു അവരോടൊപ്പം കോടമഞ്ഞും..പൂത്താലിയുടെ മണമുള്ള കുറച്ചു ഓര്മ്മകളും കൂടി കുറിഞ്ഞി മലയിറങ്ങി.